ارزش گله هاي مرغ گوشتي فقط بعد از كشتار و درجه بندي مي تواند ارزيابي شود. گرفتن ، حمل و كشتار طيور، خصوصا" وقتي با مديريت ضعيف انجام شود منجر به كاهش كيفيت لاشه مي شود. گرفتن و حمل پرنده بسيار استرس زاست. بايد تا حد امكان در حداقل زمان و بهترين شرايط انجام پذيرد.گرفتن و انتقال طيور بايد در آرامش كامل صورت گرفته تا استرس كمتري به آنها وارد شود. نتيجه اين عمل كاهش درصد حذف و تلفات در كشتارگاه است.
مسئوليت بايد بين مرغدار و كشتارگر تقسيم شود. مرغدار بايد وزن و تعداد مرغ ارسالي به كشتارگاه را به دقت بداند، مدت زمان گرسنه نگه داشتن طيور را قبل از كشتار رعايت كند و همچنين در نحوه جمع آوري مرغ نظارت كامل داشته باشد.
هدف از اين طرح توليد نيمچه، توليد تخم مرغ محلي و گوشت مرغ است. در اين طرح 125 قطعه مرغ تخمگذار و خروس بومي نگهداري و بخشي از تخم مرغ توليد شده (10 درصد) براي جوجه كشي مورد استفاده و بقيه تخم مرغ ها بفروش مي رسد. جوجه كشي سه دوره در سال انجام و جوجه ها به مدت 2 تا 3 ماه نگهداري و بفروش مي رسند. گله مولد بعد از يكسال نگهداري جهت توليد گوشت حذف و گله جوان جايگزين گله مولد خواهد شد. مراحل بررسي توجيه اقتصادي طرح را گام به گام مورد بررسي قرار مي دهيم.
ﺗﻐﺬﻳﻪ ﻋﻠﻤﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ داﻧﺶ ﺑﻴﻮﺷﻴﻤﻲ و ﻓﻴﺰﻳﻮﻟﻮژي را ﺗﻮاﻣﺎ و ﺑﺎ ﻣﻔﻬﻮﻣﻲ ﻣﺸﺘﺮك در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﻳﻚ ارﮔﺎﻧﻴﺰم و ﺗﺎﻣﻴﻦ ﻏﺬاي آن ﺑﻴﺎن ﻣﻲ ﻛﻨﺪ .ﺗﻐﺬﻳﻪ ﺷﺎﻣﻞ ﺟﺮﻳﺎﻧﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ در آن ﺳﻠﻮﻟﻬﺎي ﺑﺪن ﻣﻮﺟﻮد زﻧﺪه ﺑﺎ ﺑﺨﺸﻲ از ﻣﺤﻴﻂ ﺷﻴﻤﻴﺎﻳﻲ ﺧﺎرج ﻛﻪ ﺑﺮاي ﺗﺎﻣﻴﻦ ﻣﻮاد ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز ﺟﻬﺖ اﻧﺠﺎم ﻣﻄﻠﻮب واﻛﻨﺶ ﻫﺎي ﻣﺘﺎﺑﻮﻟﻴﻜﻲ و ﺷﻴﻤﻴﺎﻳﻲ ﺑﺮاي رﺷﺪ، ﻧﮕﻬﺪاري، ﻛﺎر و ﺗﻮﻟﻴﺪ ﺿﺮوري اﺳﺖ در ارﺗﺒﺎط ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ.
مقدمه:
با توجه به رشد روزافزون جمعيت و نياز بيشتر به پروتيين حيواني و مواد مغذي و محدوديت به لحاظ مشكلات مراتع طبيعي كشور در خصوص توليد گوشت قرمز مي بايست براي جبران اين نقيصه افزايش توليد گوشت سفيد را در اولويت برنامه هاي آتي دولت قرار دهيم.
توليد گوشت مرغ به دليل طول دوره پرورش كوتاه و برگشت سريع سرمايه بسيار مناسب و اقتصادي و توجيه پذير مي باشد.
مصرف گوشت سفيد به دليل داشتن چربي كمتر و پروتيين بيشتر نسبت به گوشت قرمز و همچنين هماهنگي با توان مالي ،احتياجات ،سليقه ذايقه مردم روز به روز بيشتر مي شود.
اميد است ما نيز بتوانيم در اين امر مهم گامي موثر برداريم و در رفع احتياجات خود ، خانواده و كشور عزيزمان سهيم باشيم.
كنترل رطوبت در سالنهاي پرورش طيور اهميت زيادي دارد زيرا اگر رطوبت سالن كاهش پيدا كند باعث افزايش گرد وخاك در سالن مي شود و همچنين اگر رطوبت افزايش پيدا كند باعث رشد ميكروب ها ، كاهش توانايي دفع حرارت حيوان ، كاهش ظرفيت تنفس طيور و در كل ناراحتي حيوان مي شود در سالن هاي مرغداري معمولا مشكل كمبود رطوبت پيش نمي آيد در صورتي كه چنين مشكلي وجود داشته باشد با آب پاشي كردن و يا تبخير آب با دستگاه هاي مه پاش مي توان رطوبت را بالا برد اما معمولا مشكل بالا بودن رطوبت وجود دارد رطوبت مناسب هواي سالن به دماي هوا و شرايط پرنده بستگي دارد يعني در حدود 60 تا 70 درصد ، رطوبت مناسب بستر براي جوجه هاي در حال رشد 20 تا 40 و براي پرندگان بالغ 10 تا 30 درصد است توانايي نگهداري بخار آب رطوبت هوا در دماهاي مختلف متفاوت است و هرچه دماي هوا بالاتر باشد اين توانايي بيشتر خواهد شد .