از مهمترين عوامل در تعيين سود دهي و يا عدم سود دهي پرورش مرغ ، محاسبات درست تجهيزات مورد نياز پرورش مرغ در سالن مورد نظره.
طبق سركشي اي كه از سالنهاي مرغداري صنعتي داشتيم علت زيان ده بودن اكثر اونها (بجز سياستهاي زيباي دولت و فضاي نامناسب مديريت بازار مرغ) قديمي بودن سيستم مرغداريهاست.
اكثر مرغداريهاي تخمگذار هنوز از سيستم قفس منبري استفاده ميكنن كه بسيار جاگيره و هزينه كارگري رو بالا ميبره و سالنها از استاندارد بسيار كمي در امر تهويه، گرمايش و سرمايش برخوردارند.
يعني در يك زمان يك مرغداري قديمي ميتواند زيان ده باشد و يك سالن استاندارد در همان شرايط سود ده.
و اما محاسبات:
۱-اينلت ۳۰ سانت زير سقف نصب ميشود. و هر اينلت ۲۳۰۰ مترمكعب هوا را وارد ميكند.
۲-پنجره هوادهي در تابستان استفاده ميشود و اينلت در زمستان
۳-پنجره هوادهي در ابتداي سالن(در عرض) و مابقي عرض، اينلت نصب شود.
۴-در مرغ تخمگذار سرمايش مهمتر است و در مرغ گوشتي تهويه
۵-ارتفاع سالن براي مناطق گرم بالاي ۳ متر و براي مناطق سرد ۲.۴ بهتر است.
۶-از تله نورگير يا بادشكن در پشت اينلتها استفاده شود.
۷-فرمول محاسبه مقدار مترمكعب بر ساعت هوايي كه نياز داريم:
كيلوگرم كل سالن*ماكزيمم دماي منطقه به فارنهايت*۰.۰۰۰۷۵*۶۰
براي ۴۰۰ مرغ تخمگذار با حداكثر وزن ۱.۷ كيلوگرم و حداكثر دماي ۳۷درجه معادل ۱۰۰ درجه فارنهايت: ۶۰*۰.۰۰۰۷۵*۱۰۰*۶۸۰ = ۳۰۶۰
۸-پنجره هوادهي مورد نياز: مترمكعب هواي مورد نياز تقسيم بر ۳۶۰۰ و نتيجه تقسيم بر ۳ (يا ۱.۸ درصورتيكه قبل پنجره از پد سلولوزي استفاده شود)
براي سالن ۴۰۰ تايي: ۳۰۶۰/۳۶۰۰ =۱ (تقريبا) ۱/۳=۰.۳ (تعداد پنجره هوادهي مورد نياز با سايز ۱*۳۰) معادل ۲ پنجره هوادهي ۰.۵*۰.۱۵ در دو طرف ابتداي سالن (عرضي)
۸-هواكشها در فاصله ۵۰ سانت از كف
۹-دور هواكشها را با ديمر تنظيم ميكنيم.
* در زمستان تهويه بر اساس ترموستات(گازهاي مضر) و تهويه سيكل زماني(هر ۵ تا ۸ دقيقه يكبار تعويض كل هوا) صورت ميگيرد و در تابستان بر اساس دما
بهترين راه تهويه حداقلي تهويه عرضي است.يعني هواكشها و اينلتها در عرض قرار گيرند
در تهويه انتقالي بايد هوا در ۲ دقيقه تخليه شود
در تهويه تونلي كل هواي سالن بايد در ۱ دقيقه عوض شود.تهويه تونلي براي پرندگان جوان مناسب نيست بعلت خطر سرماخوردگي و افزايش هزينه سوخت
در دماي بالاتر از ۳۵ درجه تهويه بدون پد خنك كننده ميتواند حتي سالن را گرمتر كند.
سيستم خنك كننده تبخيري براي دماي بالاي ۲۸ درجه است و هر هفته بايد بالشتك تميز شود و با افزايش بالاي ۷۰ درصد رطوبت پمپ آبش خاموش شود و براي سن قبل از ۲۸ روزگي نبايد استفاده شود.
۱۰-سيستم گرمايش:
طبق سايت دما تجهيز به ازاي هر متر مكعب ۴۰ كيلوكالري ظرفيت گرمايش در نظر گرفته شود.
براي سالن ۲.۵*۶*۲.۷=۴۰.۵ متر مكعب يك هيتر ۱۶۰۰كيلوكالري جواب ميدهد(اگر موجود باشد)
۱۱-روشنايي: هر ۹متر مربع يك لامپ ۶۰وات يا كم مصرف
*نحوه محاسبه تعداد لامپ مورد نياز : مترمربع فضا(۱۵)*لوكس مورد نياز(مثلا ۳۰) تقسيم بر ضريب k لامپ * وات لامپ (ضريب k هر لامپ ۱۰۰وات ۵ يا ۶ است)
يعني براي سالن ۱۵متر مربعي با لوكس ۳۰ و لامپ ۶۰ وات : ۵*۶۰ /۱۵*۳۰ =۱.۵ لامپ
۱۲-بهتر است طول سالن ۴تا ۵ برابر عرض باشد.
۱۳- تعداد دانخوري:
براي هر مرغ بومي اصلاح نژاد شده بالغ به ۷ سانتي متر فضاي دانخوري نيازمنديم.(اين مقدار براي نژادهاي مختلف مرغ و بسته به تخمگذار ، گوشتي و يا مادر بودن مرغ بين ۵ تا ۱۵ سانت متفاوت ميباشد)لبه دانخوري بايد هم سطح پشت جوجه باشد.
دانخوري سيني: اين نوع دانخوري به قطر ۴۰ سانت براي ۱۰ روز اول دوره پرورش مناسب است و هر دانخوري سيني براي ۷۵ جوجه مرغ بومي كافيست.بجز روز اول هيچگاه دانخوري را بيش از نصف پر نميكنيم.
نكته: بعد از ۱۰ روز اول بلافاصله دانخوري سيني جمع آوري نشود و تا عادت كردن جوجه ها به دانخوري جديد (به مدت چند روز) در كنار ساير دانخوريها باشد.
دانخوري سطلي دستي: قطر اين دانخوريها ۳۵ سانتي متر و در نتيجه محيط آن ۱۱۰ سانتي متر ميباشد.بازده اين دانخوري ۲۰ درصد بيشتر از ساير دانخوريها كه در ادامه مي آيد ميباشد. پس محيط آنرا با افزايش ۲۰ درصد به ۱۱۰ ميشود ۱۳۲ سانتي متر
در نتيجه دانخوري سطلي براي حدود ۱۹ مرغ بومي اصلاح نژاد شده كافيست.(۱۳۲ تقسيم بر ۷=۱۸.۸۵)
دانخوري بشقابي اتوماتيك:
اين دانخوريها با بشقابهاي با فاصله ۷۵ سانت(مركز به مركز بشقابها) و ظرفيت ۵۰ مرغ براي هر دانخوري ميباشند كه هر بشقاب ظرفيت ۷۰ كيلوگرم را دارد.
دانخوري تراف يا ناوداني دستي:
طول اين ناودانيها بين ۱ تا ۱.۵ متر ميباشد(چون دو طرفشان قابل استفاده هست در نتيجه ۲متر الي ۳ متر محسوب ميشوند) و در صورت ساخت دستي ميتواند به هر متراژي باشد.البته دانخوريهاي ناوداني دستي بايد داراي پايه تنظيم ارتفاع باشند تا متناسب با سن جوجه قابل تنظيم باشد.
يك دانخوري ناوداني ۱.۵ متري (كه ۳ متر فضاي دانخوري در دو طرف دارد) براي حدود ۴۳ مرغ بومي اصلاح نژاد شده كافيست.
( ۳۰۰ سانتي متر تقسيم بر ۷= ۴۲.۸)
آبخوري:
براي هر مرغ بومي اصلاح نژاد شده بالغ به ۲.۵ سانتي متر فضاي آبخوري نيازمنديم.(اين مقدار براي نژادهاي مختلف مرغ و بسته به تخمگذار ، گوشتي و يا مادر بودن مرغ بين۱.۳ تا ۳ سانت متفاوت ميباشد).آبخوريها بايد طوري تنظيم ارتفاع شوند كه از روز ۱۸ به بعد كف آبخوري همسطح پشت پرنده باشد.
آبخوري سطلي(دستي) يا كله قندي: اين آبخوري با ظرفيت ۲ تا ۴ ليتر براي سن يك روزگي ۷روزگي ميباشد و هر آبخوري سطلي ۴ليتري براي ۱۰۰ جوجه مرغ كافيست.
آبخوري آويز يا اتوماتيك سيفوني يا زنگوله اي: اين آبخوريها براي سن ۷ روزگي به بعد مورد استفاده قرار ميگيرند و هر آبخوري سيفوني با قطر ۵۰ سانت(محيط ۱۵۷ سانت) و با احتساب ۲۰درصد افزايش بازدهي(يعني كلا ۱۸۸ سانت) براي حدود ۷۵ مرغ كافيست.مخزن تامين آب اين آبخوريها بايد با شيب ملايم در ارتفاع قرار گيرد.
برشي از آبخوري زنگوله اي
آبخوري نيپل(اتومات):
هر نيپل براي ۱۲ سر مرغ بومي كافيست.نيپلها بايد در ارتفاعي نصب شوند كه در روز اول گردن جوجه هنگام نوشيدن زاويه ۳۰ درجه با افق داشته باشد.بعد از روز اول تا پايان هفته اول زاويه ۶۵ درجه و بعد از هفته اول تا پايان دوره زاويه ۷۵ درجه.
پرورش مرغ سيستم آبخوري نيپل بايد داراي فشارشكن باشد تا فشار آب متناسب با سن پرنده تغيير كند.
منبع:minisalon.ir