انتخاب زمين
جهت انتخاب زمين مناسب براي اجرا بايستي مواردي از قبيل: در دسترس بودن امكانات رفاهي مانند جاده هاي ارتباطي مناسب، نزديكي برق، آب و ... را مد نظر قرار داد و حتي الامكان سعي نمود تا زمين مورد نظر به گونه اي انتخاب گردد كه سرمايه گذار جهت آماده سازي آن و تهيه امكانات كمترين هزينه را متحمل گردد.ضمن اينكه مكان مورد نظر بايستي داراي حداقل ضوابط جهاد كشاورزي جهت اجراي پروژه باشد كه برخي از اين ضوابط عبارت اند از:
الف) داشتن حداقل فاصله يك كيلومتر با مراكز نگهداري دام و ماكيان گوشتي
ب) داشتن حداقل فاصله دو كيلومتر با مراكز نگهداري دام و ماكيان داشتي
ج) داشتن حداقل فاصله دو الي سه كيلومتري با مناطق مسكوني و مواردي از اين قبيل كه جهت احراز استعلام مثبت و صدور اجازه فعاليت از سوي سازمانهاي ذيربط لازم مي باشد.
طراحي ساختمانها
جهت نگهداري و پرورش مرغ عموماٌ سالنهاي بسته اي در نظر گرفته مي شوند كه در طراحي آنها مي توان شيوه هاي گوناگوني را به كار گرفت. هم اكنون يكي از رايج ترين مدلهاي طراحي وساخت سالنهاي مرغداري، سالنهاي بدون پنجره يا اصطلاحا window less مي باشند كه در اين نوع ساختمان كمترين ميزان پنجره بكار رفته و معمولا هواكشهاي بسيار بزرگ به همراه پدهائي كه در ديواره هاي جانبي قرار مي گيرند وظيفه تامين هواي مورد نياز را بعهده دارند.
از لحاظ بهداشتي و كنترلهاي ديگر نيز اين نوع ساختمانها قابل كنترل تر مي باشند. به هر حال صرفنظر از نوع طراحي هاي انجام گرفته موارد ديگري نيز در نوع ساخت و سازها دخالت دارند كه از آن جمله مي توان به موارد زير اشاره داشت:
*نوع مصالح در دسترس
نوع اقليم و آب و هواي منطقه*
طول مدت فصل گرما و سرما*
ميزان رطوبت*
و مواردي از اين قبيل كه هركدام به نوبه خود تاثير به سزائي را در نوع طراحي و ساخت بناها خواهند داشت
اقدامات لازم قبل ورود جوجه
رمز موفقيت پرورش طيور گوشتي، اجراي يك برنامه مديريتي مشخص و موثر قبل از ورود جوجهها به فارم و طي دوران پرورش است. از آنجا كه اجراي برنامه هاي تغذيه اي و بهداشتي در فارمهاي چند سني مشكل است بهتر آن است كه از روش يكباره پر و يكباره خالي استفاده شود. جهت دستيابي به نتايج بهتر رعايت مسائل زير پيش از ورود جوجه ها ضروري است:
*به منظور حفاظت از گلهها در مقابل بيماريها از نظافت و ضد عفوني شدن صحيح و كافي تجهيزات سالن و محوطه اطراف سالنها مطمئن شويد
*بستر در محوطه مادرهاي مصنوعي بايد هم سطح و يكنواخت باشد. بستر ناهموار ايجاد درجه حرارت غير يكنواخت در كف سالن نموده و باعث مخفي شدن جوجهها در بين پوشال بستر و يا در زير دانخوريها و آبخوريها و محروم شدن از آب و دان در مرحله رشد ميشود
*سعي كنيد كه هر سالن را با جوجه مربوط به يك گله مادر پر نمائيد، اگر اين كار عملي نيست حداقل هر سالن را با جوجههاي مربوط به گلههاي مادر همسن پر نمائيد. اين امر رقابت بين طيور را كاهش ميدهد
*زمان رسيدن جوجه به فارم را مشخص نموده و براي دريافت جوجه آمادگي كامل داشته باشيد
*هيترها را كنترل و از صحت كار آنها مطمئن شويد و با توجه به وضعيت هواي محيط 24 تا 36 ساعت قبل از ورود جوجه آنها را روشن نمائيد. در اين صورت قبل از ورود جوجه بستر كاملا گرم و درجه حرارت هواي سالن مناسب پذيرش جوجه ميباشد
*ضمن جلوگيري از وزش هوا از وجود هواي كافي داخل سالن بخصوص زماني كه از حرارت مستقيم استفاده ميكنيد مطمئن شويد
*بازاء هر 1000 قطعه جوجه در محدوده مادرهاي مصنوعي 10ـ8 عدد آبخوري آويز ثابت و 6 عدد آبخوري كمكي كوچك كله قندي و يا پلاستيكي، يعني جمعاً 16ـ14 عدد آبخوري در نظر گرفته شود. اين آبخوريها قبل از جوجهريزي بايستي با آب تميز پر شده و درجه حرارت آب آبخوريها بايد حدود 15ـ10 درجه سانتيگراد باشد. همچنين در سيستم آبخوري نيپل نيز بايستي از آبخوريهاي كمكي استفاده شود
*اضافه كردن مولتي ويتامين در چند روز اول به آب آشاميدني مفيد ميباشد. زيرا ممكن است ويتامين موجود در دان بعلت گرما كاهش يافته باشد
*ايجاد فضاي اضافي جهت تغذيه در چند روز اول لازم ميباشد. حداقل 20% از فضاي مادرهاي مصنوعي در روي بستر با صفحات مقوائي و يا كفي كارتن پوشانده شود و در آنها هميشه مقدار كمي دان تازه وجود داشته باشد. در اين صورت همواره طيور به دان دسترسي خواهند داشت. بلافاصله قبل از ورود جوجه به سالن دانخوريها را پر نمائيد
شروع تغذيه بايستي با دان كرامبل با اندازه مناسب و بدون گرد و پودر دان باشد*
*دانخوريها و آبخوريها را مستقيماً زير و يا خيلي نزديك به مادرهاي مصنوعي ندهيد تا طيور براحتي بتوانند در اطراف آنها حركت نمايند
*با استفاده از دماسنجي كه بتواند حداقل و حداكثر درجه حرارت را نشان دهد، درجه حرارت محوطه مادرهاي مصنوعي و درجه حرارت سالن را كنترل نمائيد
*قبل از جوجهريزي، هيترها را از نظر صحت كار آنها، آبخوريها را از نظر پاكيزگي و عاري بودن از پوشال و درجه حرارت مناسب آب، دانخوريها را از نظر وجود دان كافي و در دسترس بودن آنها كنترل نمائيد
تراكم جوجهريزي
يكي از ضروريات اصلي رشد، حفظ سلامتي و كيفيت عمومي زيست و تامين فضاي كافي براي هر پرنده ميباشد. ميزان فضاي در نظر گرفته شده بستگي به مجموعهاي از فاكتورها نظير: وزن طيور در هنگام كشتار، نوع سالن (باز و بسته)، شرايط آب و هوائي منطقه و فصل دارد. بدين جهت براي محاسبه ظرفيت جوجهريزي بايستي بطور دقيق از ابعاد داخلي سالنها مطلع باشيم.
در تابستان و بخصوص در واحدهايي كه امكان بروز مشكلات وجود دارد بايستي تراكم جوجهريزي را كم نموده و در سالنهائي كه از تهويه مناسبي برخوردار نميباشند بايستي دقت بيشتري نمود و تراكم جوجهريزي در آنها را نيز كاهش داد.
سالنهاي باز: تراكم جوجهريزي در سالنهاي باز براساس فصل و نوسانات درجه حرارت متفاوت بوده و بايستي در تابستان از تراكم جوجهريزي در سالنهاي مذكور كاسته شود.
*تخليه جوجه ها
طولاني شدن زمان تخليه جوجه باعث دهيدراته شدن جوجهها و در نتيجه افزايش تلفات و كاهش پتانسيل رشد ميگردد.توجه به كليه نكات زير هنگام جوجه ريزي لازم و ضروري است:
ـ مطمئن شويد كه تحويل و توزيع جوجهها در سالنها بطور صحيح انجام شده است. از انبار كردن جعبههاي حاوي جوجه در منطقه مادر مصنوعي خودداري كنيد.
ـ جعبهها را به آرامي نزديك بهدان و آب در محدوده مادرهاي مصنوعي تخليه نمائيد.
ـ جعبههاي خالي را در يك طرف سالنها جمع نمائيد تا براحتي بتوانيد آنها را به خارج از سالن انتقال دهيد.
ـ جوجهها بايد سرزنده و شاداب و بدون نقص ظاهري باشند.
ـ جوجهها بايستي در محدوده مادرهاي مصنوعي قرار گيرند كه روشنائي آنها از مادرهاي مصنوعي و يا از لامپهاي سالن كه در بالاي مادرهاي مصنوعي هستند تامين ميگردد. در صورتي كه سالن داراي شرايط قابل كنترل باشد محصور كردن طيور در محدوده مادر مصنوعي ضرورتي ندارد ولي در صورتي كه تعداد جوجهها كم باشد و همچنين در سالنهاي باز مفيد ميباشد.
1 الي 2 ساعت پس از استقرار، وضعيت توزيع جوجهها در زير مادرهاي مصنوعي و ميزان دسترسي آنها را به آب و دان كنترل نمائيد.
*كنترل رطوبت
رطوبت نسبي سالن بايد 70ـ50 درصد باشد، رطوبت سالن باعث حفظ كيفيت بستر شده و از خشك شدن زياد بستر و ايجاد گردوغبار جلوگيري مينمايد. رطوبت بالاتر را بايد با افزايش تهويه كاهش داد. افزايش تهويه باعث از دست رفتن گرما و صرف هزينه اضافي است. وسائلي كه بسرعت و به درستي بتوانند رطوبت را اندازهگيري نمايند تا حدي غير معتبر ميباشند و احتياج به كاليبره كردن مكرر داشته و بدين جهت كنترل رطوبت را مشكل ميسازند. ايجاد رطوبت نسبي بالاتر براي جوجه يكروزه استرس جابجائي جوجه از جوجهكشي تا مزرعه را كاهش داده و رطوبت كمتر، شانس دهيدراته شدن جوجه را افزايش ميدهد.
افزايش آبخوري براي جوجه يكروزه :
براي جوجه يكروزه بازاء هر 1000 قطعه جوجه 6 آبخوري كوچك كله قندي و يا سيني در نظر بگيريد. اين آبخوريها هيچگاه نبايد خالي باشند و مرتباً بايد تميز و مجدداً با آب تميز و تازه پر شوند. بسيار مهم است كه روز اول ورود جوجهها به سالن آب در آبخوريها بهميزان كافي وجود داشته باشد تا جوجهها براحتي بتوانند بهآب دسترسي پيدا كنند. سطح آب در آبخوريها با بزرگ شدن جوجهها بايستي كاهش يابد تا از ريخت و پاش آب بوسيله جوجهها جلوگيري شود.
تقريباً 48 ساعت پس از جوجهريزي بايد آبخوريهاي كمكي جمع شوند. ارتفاع آبخوريهاي آويز بايد هم سطح پشت پرنده باشد. تنظيم آبخوريها مرتباً بايد كنترل شده تا ضمن توزيع آب بهميزان كافي از ريزش آب و هدر رفتن آن نيز جلوگيري شود.
صرفنظر از نوع سيستم آبخوري همواره بايد بازاء هر 3 متر عرض سالن مرغداري يك رديف آبخوري در نظر گرفته شود. (توزيع يكنواخت آب در سالن(
*مديريت دانخوري ها
طول دانخوري زنجيري براي هر پرنده حداقل 5/2 سانتيمتر و تعداد دانخوري بشقابي براي 1000 قطعه 20ـ18 عدد منظور شود
حداقل يك رديف دانخوري بشقابي براي هر 5 متر عرض سالن لازم است. در دوران پرورش دانخوريها بايد بطرف بالا كشيده شوند، بطوري كه لبه دانخوري همسطح پشت طيور باشد. سطح دان در دانخوريها بايستي به اندازهاي باشد كه ضمن دسترسي طيور به دان از ريخت و پاش و ضايع شدن آن جلوگيري شود، كنترل مرتب اطراف دانخوريها از نظر وجود يا عدم وجود دادن، مقدار دان موردنياز در دانخوريها را نشان ميدهد. همچنين بهمنظور پيشگيري از ماندن دان در دانخوريها و كهنه شدن و احتمالا كپك زدگي دان، بايد همه روزه پس از مصرف كامل دان قبلي، دان در دانخوريها توزيع شود
*مديريت بستر
بستر ممكن است از پوشال چوب، خرده كاغذ يا كاه خرد شده باشد. از مصرف تراشه چوب سفت كه داراي تانن زيادي است و همچنين تراشه چوبريز و خاك ارهاي كه اگر بوسيله جوجه خورده شود باعث سوراخ شدن چينه دان و سنگدال ميشود خودداري كنيد. بهمنظور پيشگيري از بروز بيماري آسپرويلوز، از مصرف بستر پوسيده و كپك زده خودداري نمائيد بهترين بستر، تراشه چوب سفيد با كيفيت خوب است
كاه در صورتي كه بهصورت صحيح عملآوري و نگهداري شده باشد ميتواند بستر مناسبي باشد
جهت جلوگيري از ايجاد تاول سينه، سوختگي سينه و قرمزي و سوختگي مفصل خرگوشي كه باعث تنزل كيفيت و كم شدن ارزش لاشه ميگردد از بستر نرم با كيفيت مناسب استفاده شود. از مصرف پوشال پودر شده، مرطوب و يا كلوخه خودداري نمائيد. بستر با كيفيت خوب داراي 35ـ30 درصد رطوبت ميباشد. ارتفاع بستر 7ـ5 سانتيمتر توصيه شده است هيچگاه بستر قديمي را مجدداً استفاده نكنيد. هميشه بستر قديمي را خارج و براي هر نوبت جوجهريزي از بستر تازه و جديد استفاده نمائيد
*مديريت نوردهي وروشنائي
غالباً در پرورش طيور گوشتي از برنامه نوردهي دائمي استفاده ميشود، ولي در هر روز بايد ساعاتي را نيز به تاريكي اختصاص داد. خاموشي در ساعاتي از روز باعث عادت كردن طيور به تاريكي شده و از وحشت آنها در موقع قطع برق و نتيجتاً تجمع و خفگي طيور پيشگيري مينمايد. در هنگام طراحي سيستم روشنائي، يك رديف لامپ در بالاي محدوده مادرهاي مصنوعي بايد در نظر گرفته شود تا طيور بطرف منبع حرارتي، آب و دان هدايت شوند
روشنايي سالن با استفاده از لامپهاي معمولي و يا لامپهاي فلورسنت تامين ميگردد و نكته ضروري و اساسي اين است كه نور بطرف يكنواخت در سالن توزيع گردد. اداره رفاه طيور در انگليس، شدت نور حداقل، 10 لوكس در سطح پرنده و متوسط 20 لوكس در كل سالن را توصيه مينمايد. همچنين بسيار مهم است كه امكانات كم كردن شدت نور و تاريك كردن سالن وجود داشته باشد تا بتوانيم مواردي مثل خود خوري را كنترل كنيم
*مديريت تهويه و هوادهي
هر اندازه توان رشد پرنده افزايش يابد نياز به تامين اكسيژن و دفع حرارت بدن نيز افزوده ميگردد. بنابراين نياز به تهويه در آشيانههاي امروزي به مراتب بيش از سابق است.پرورش مرغ علاوه بر تامين هواي مورد مصرف مستقيم پرنده، حفظ كيفيت هواي سالنها نيز ضروري است. لذا سيستم تهويه سالن مرتباً بايستي بازنگري گرديده در صورت لزوم اصلاح شود
*كنترل درجه حرارت بدن
دانستن عوامل اصلي تنظيم كننده دماي بدن پرنده كه بستگي به تهويه و درجه حرارت محيط دارد مفيد است. پرنده قادر است آرايش پرهاي محافظ بدن خود را براساس دماي بدن تغيير دهد. در هواي سرد پرها بصورت عمود بر بدن قرار ميگيرند و هواي ساكن محبوس در بين آنها بصورت لايهاي عايق كننده عمل مينمايد و برعكس با افزايش درجه حرارت، پرها روي سطح بصورت خوابيده آرايش مييابد و اجازه ميدهد حرارت توليد شده در بدن به آساني به خارج دفع شود. سپس پرنده تلاش مينمايد با تنفس دهاني و تبخير آب داخل دهان، خود را خنك كند